De laatste loodjes van 2020

Hoi allemaal,

Mijn laatste berichtje was dat ik begin September weer thuis was na een lange vaccinatie job in het noorden. Inmiddels is het alweer December, en ga ik bijna naar huis! Ik schrijf dit berichtje op de farm van Ulf, waar ik op het huis en de dieren pas. Zij zijn een weekje naar de kust. De 18e vlieg ik alweer naar huis toe, de tijd gaat snel!

In September hadden we een interestante job met kudus, we hebben kudu koeien gedart, en een echo gemaakt om te kijken of ze drachtig waren. Van de 12 die we gedart hadden, waren er 12 drachtig! Verder hebben we een paar sables en roans gedart, en verschillende neushoorns van de ene naar de andere farm verplaatst.

Eén van die neushoorn jobs die we gedaan hadden, was het verhuizen van Boet, Jacob en Zora (weten jullie nog, Boet is was het weeskalfje in 2018, hij werd toen beste maatjes met Jacob, een wilde neushoorn. Begin dit jaar kwam Zora, een nieuw weeskalfje in ons leven, toen zij groot genoeg was werd zij geïntroduceerd met Boet en Jacob, en werden zo ‘de 3 musketiers’). Zij gingen naar een reservaat in de buurt van Etosha, hun eerste stap om echt wilde neushoorns te worden! Zora krijg nog 1x een emmer melk per dag, en wordt langzaam afgespeend. Als ze geen melk meer krijgt, zullen ze naar het echte reservaat gaan, waar nog andere wilde neushoorns zijn.

Juliette ging natuurlijk mee met de reis om de drie te begeleiden, en ze door de eerste vreemde dagen heen te helpen op hun nieuwe stek. Aan mij de taak om Juliette’s boma werk over te nemen! Als het goed is had ik verteld dat er 10 neushoorns in een boma staan (een soort verblijf), zij gaan naar een fokprogramma in de USA. Deze neushoorns moeten gehabitueerd worden aan gevoerd worden, mensen om zich heen hebben, het staan in een krat, lawaai etc. Dit alles om de reis zo comfortabel vor ze als mogelijk te maken. Juliette heeft fantastisch werk geleverd, de 10 ‘wilde’ neushoorns kan je aaien, en ze lopen zonder problemen de kratten in en uit. We maken lawaai (om de situatie op het vliegveld na te bootsen) en schijnen met lichten in de nacht, het maakt ze allemaal niets uit. Ik vond het een hele eer om met deze neushoorns te werken, erg gaaf om te doen! In het begin waren ze wat huiverig, maar uiteindelijk kon ik ze bijna allemaal aanraken (natuurlijk zit er altijd een hek tussen 😉) en ze werkten supergoed mee. Een hele ervaring voor mij, erg leuk om te doen!

In Oktober hebben we met een wel heel speciale antilope soort gewerkt… De Damara dik-dik! Dit is de kleinste antilope van Namibië. Ze bleven in een kamp rondom een dure lodge, maar de laatste tijd waren ze wel erg bezig in de (eveneens) dure tuin. Ze aten alle planten en bloemen op, waar de eigenaar natuurlijk niet heel blij mee was. Ze hebben er 15 verplaatst naar een ander kamp. Nog niet zo makkelijk, ze wegen maar max zo’n 5 kg, zijn klein en supersnel! En ze komen pas tevoorschijn in de late namiddag en avond. We bleven dan ook zo’n 4 dagen om alle 15 te krijgen. Verder hadden we nog een grote job, we hebben 52 springbokken gedart! Dit was erg leuk en hectisch, maar daar houd ik van! Met de helikopter, snel werken, en de dieren zo snel mogelijk wakker maken. Springbokken zijn nogal gevoelig voor de drugs, dus tjop tjop, hard doorwerken! Verder hadden we nog een wild-transport naar Angola, maar helaas konden we vanwege de Covid-regulaties (PCR testen etc.) niet mee. Zebra’s, waterbokken, kudus, elanden, giraffen en impala’s lopen nu rond in een mooi en groen reservaat in het noorden van Angola (zo’n 2000km van Windhoek) rond. 

Verder hebben we maar weinig werk trouwens, de meeste van de tijd zit ik de kliniek. Covid heeft een groot effect op Namibië, wat zo afhankelijk is van toerisme. Wat wel erg goed gaat, is mijn moestuin! Ik moet eerlijk bekennen dat dit grotendeels vanwege Prisca is, de kattenverzorgster in het pension. Zij heeft echte groene vingers! We hebben o.a. mais, broccoli, spinazie, sla, sperziebonen, doperwten, komkommer, tomaten, meloen en courgette geplant. Verder ook nog wat fruitbomen, zoals abrikoos, avocado, granaatappel, perzik en vijg. Alles is nu baviaan-proof 😉 Nadeel… het meeste zal rijp zijn als ik in NL zit…   

In November ben ik weer een weekje bij Juliette geweest, om even aan de kliniek te ontsnappen en weer lekker in het veld te zijn. Het was aan mij de taak om haar te helpen met het vaccineren van de neushoorns. Elk jaar moeten zijn tegen miltvuur (antrax) en clostridium-bacteriën geënt worden. De entstof gaat in een dart, wat vervolgens met een dartgeweer geschoten wordt. Dan noteren we wie is gedart, zodat we niet 2x dezelfde darten (de meeste neushoorns hebben merkjes in hun oor, wat staat voor een bepaald nummer, zo weten we wie wie is) Voor mij een gave opdracht, omdat ikzelf niet veel dartervaring heb! Erg leuk om te doen! Ik heb in totaal zo’n 30 neushoorns gevaccineerd. En natuurlijk heb ik geholpen met de boma neushoorns. We hadden nogmaals een wildtransport aar Angola, maar helaas konden we weer niet mee, omdat Ulf moest lesgeven op de universiteit. Deze keer waren het kudus, impala’s, giraffen, zebra’s en elanden. Niet zo heel ver, zo’n 150 km van de Namibische grens af, maar… de reis was episch! Dwars door de Cubango rivier en los zand. Het was een enorme taak om de trucks hierdoorheen te krijgen, maar het was gelukt. Jammer dat we hier niet bij waren, dat had mooie filmbeelden opgeleverd!  

Verder was ik uitgenodigd door een vogelaar en professioneel fotograaf om mee te gaan om nestboxen te checken. We gingen naar een farm niet ver van Windhoek, en bekeken daar zo’n 50 nestboxen; wat zit erin? En als er iets in zat, werden de jonkies (en soms de ouders) gewogen, gemeten, en kregen een ring om hun poot. Mochten ze ooit weer gevangen worden, dan kun je mooi vergelijken van waar ze komen, hoe oud ze ongeveer zijn etc. We hadden een goede ‘vangst’, we hebben verschillende broedsels gezien, en jonkies geringd. Hieronder ook 2 uiltjes, en een paar grote; een grijze tok en een vorkstaartscharrelaar. Een leuke ervaring! 

In December hebben we nog wat roans gedart, en een paard gecastreerd. Nog nooit gezien, dus dat was wel leuk. Niet voor het paard natuurlijk… Verder ook wat sables gedaan, en (ik denk) de grootste sable van het land gedart, een bul met een hoornlengte van 52 ¾’’! Hierna ging Ulf op vakantie, en pas ik nu hier op alle dieren. Een hele dierentuin; 8 honden, paar katten, boel vogels (o.a. duiven, grasparkieten, dwerg papagaaien, pauwen, parelhoenders en 2 uilen) en sinds een paar maanden een nijlpaard! Die is zomaar aan komen lopen, en heeft zichzelf thuisgemaakt in de dam voor Ulf’s huis. Elke ochtend en middag krijgt hij een baal hooi, erg gaaf om te zien! Hij is wel bang voor mij, en komt alleen het water uit als ik ver weg ben 😉 Het is altijd lekker om hier te zijn, een lekker zwembad, en uitzicht op de dam waar al het wild komt drinken, zoals giraffen, zebra’s, waterbokken, springbokken etc. 

Dit was mijn laatste berichtje van 2020, we zullen zien wat 2021 in gaat houden! Hopelijk wordt het vaccin snel uitgerold en werkt het zoals bedoeld is, en kunnen we weer ‘normaal’ gaan doen! Hopelijk wordt 2021 een beter jaar! Tot dan, en als ik jullie niet zie, alvast een hele fijne Kerst en een mooi Oud en Nieuw!

Fotos zijn hier te vinden: https://photos.app.goo.gl/1iLsEbenzZ72NbxB6

Klik op de kleine 'i' rechtsboven om informatie bij de fotos te kunnen lezen.

Groetjes Mariska