De eerste maanden van 2023

Hoi allemaal,

Hierbij de eerste update van 2023! Het jaar is nu zo’n 3.5 maand onderweg, maar er is genoeg gebeurd ondertussen.

Mijn vakantie in Nederland was deze keer erg kort, vanwege twee cursussen die we zouden aanbieden in Zuid-Afrika begin Januari. Helaas ging dat op het laatste moment niet door, maar het omboeken van mijn ticket was veel te duur. Met de familie zijn we met kerst heerlijk weggeweest naar Ameland, en 4 Januari vloog ik weer terug, met een flinke snotneus en hoestbuien die ik al sinds het begin van de vakantie had.

Gelukkig was het niet alleen maar rond zitten in Januari (normaal is deze maand heel erg rustig), en gingen we al snel na mijn aankomst naar Juliette om een paar neushoorns te darten. Daarna gingen we door naar AfriCat om luipaarden en leeuwen te darten. Helaas werd mijn ‘verkoudheid’ steeds erger, en bleek ik inmiddels een longontsteking te hebben! Niet ideaal wanneer we luipaarden proberen te darten… Gelukkig is Ulf een wandelende apotheek, en vol pillen en antibiotica kon ik gewoon door 😉 Verder hebben we in Januari nog een giraffe met een baarmoeder prolaps gedart, gelukkig was het niet erg en met een flinke antibiotica spuit kon ze weer door. Verder hebben we nog wat sables en roans gedart op 3 farms. Ik ben ook nog een paar dagen op de rhino farm geweest om Juliette een handje te helpen. Venasha, het kalfje van vorig jaar is inmiddels een grote dame en doet het erg goed. Nana, een oude ‘oma’ neushoorn is haar maatje, samen met Dominique, een ezel weesje.

In Februari gingen we naar het diepe zuiden, in de Kalahari. Zoals jullie misschien weten, één van mijn favoriete gebieden in Namibië! Hier hebben we verschillende dieren gedart voor een grote wild-veiling eind April. We hebben de sables en oryxen microchips en oormerken gegeven (zodat ze later geïdentificeerd kunnen worden), de hoornlengtes gemeten, en foto’s van ze gemaakt. Hier hebben ze een hele bijzondere oryx kleurvariant; een witte oryx (officieel heet het Royal Face)! Het is geen albino, hij is roomwit/licht grijs zoals de gewone oryx, maar het zwart is lichtbruin. Dit is per ongeluk ontstaan, en deze boer heeft er een paar bij elkaar gezet om meer individuen in die kleur te krijgen. Op een andere farm hebben we oryx en tsessebes gedart. Tsessebes zijn één van de snelste antilopen ter wereld, en we werken niet vaak met ze, was dus leuk om te doen!

Halverwege de maand kregen we een telefoontje van mensen die een kudu kalfje hadden gevonden, zonder moeder. Hij was inmiddels zo zwak, dat er ingegrepen moest worden. Het kalfje ging via de kliniek naar Ulf’s huis, waar hij en ik dag en nacht voor de kleine zorgden. Vanaf het begin was het kalfje een beetje vreemd, hij dronk op een rare manier. Maar, de eerste dagen gingen goed. Helaas werd hij vanuit het niets slechter en slechter, en ondanks infusen en medicatie overleed hij een week later. Erg jammer, we zijn er nooit achter gekomen waarom. De mogelijkheid bestaat dat hij hondsdolheid (rabies) had (misschien de reden dat z’n moeder er niet meer was). Voor de zekerheid hebben we maar een booster vaccinatie laten zetten!

Tegen het einde van Februari en begin Maart kregen we het druk. Op de eerste farm hebben we met de helikopter gouden gnoes en sables gedart. Sommige waren verkocht en gingen naar een andere farm, andere gingen naar een ander deel van de farm, en weer andere werden voorbereid voor de veiling (chips, oormerk, hoornlengte maten, foto’s etc.). Daarna gingen we door naar de volgende farm, waar we sables, roans, impalas, blesbokken (mijn eerste keer!) en lechwes gedart hebben. Van hier door naar de volgende farm, waar we sables, roans, blauwe en gouden gnoes, oryx, hartebeesten, kudus en elanden gedart hebben. Dit was top, zoveel verschillende soorten in zo’n korte tijd was erg leuk om te doen, dat gebeurt niet vaak. De kudus en elanden waren enorm! Al deze dieren werden klaargestoomd voor de veiling eind april. Terwijl we aan het werk waren, kregen we een angstaanjagend bericht van een farm in de buurt, wat neushoorns heeft… Menselijke sporen waren gevonden, en de vraag was of de helikopter kon komen om te helpen zoeken. In verband met het politieonderzoek mag ik hier verder niks over zeggen, maar het was verschrikkelijk. Ik ben niet naar de crime scene geweest, ik wil en kan dit niet aanzien. Ik heb al vaker over de legalisatie van de hoornhandel gesproken, ik maak me zo kwaad dat er zo’n toename in neushoornstroperij is, terwijl de mensen in Europa en de USA (CITES) doen alsof hun neus bloedt. De enige manier om stroperij te stoppen, en ervoor te zorgen dat de neushoorn niet over 20 jaar is uitgestorven (ja op dit tempo zijn er over 20 jaar GEEN neushoorns meer in het wild) is het legaliseren van de neushoorn-hoorn handel. Hier is een link naar een filmpje wat het erg goed uitlegt (in het Engels): https://www.youtube.com/watch?v=tV__ZhUtBWE. We zijn weer terug naar de farm gegaan waar we bezig waren, en toen door naar farm nummer 4, waar we nog impalas, lechwes en een eland gedart hebben.

Twee dagen later konden we weer op pad, een neushoorn was ontsnapt naar de naburige farm, en we moesten hem ‘even snel’ teruglopen. Toen we aankwamen bleek het terrein erg lastig te zijn… Vol kliffen, heuvels en rotsen. Daarnaast was de neushoorn niet erg mak en nerveus. We hebben hem gedart, en uiteraard, ging de neushoorn gelijk de verkeerde kant op. Omdat we bang waren dat hij van een klif zou vallen, probeerden we hem in de juiste richting te drukken, nu hij nog op zijn benen stond. In datzelfde moment waren we niet juist gepositioneerd, en voelde de neushoorn zich in een hoek gedrukt. Hij keek naar de werkers links van mij, naar mij in het midden, en naar Ulf rechts van mij. Toen besloot hij voor mij te gaan, en stormde op me af. Ik heb denk ik nog geen twee stappen gezet of hij was al bij me. Hij nam me op zijn hoorn, ik zag de lucht, en toen niks… Ik was bewusteloos, en werd pas wakker op de grond. Volgens Ulf heeft de neushoorn een stukje met me gewandeld (ik lag tussen de horens), alvorens mij met een flinke gooi van zich af te werpen. Zoals jullie weten drink ik geen alcohol, maar ik denk dat ik nu weet hoe het voelt om dronken te zijn 😉 Ik kon in eerste instantie niet opstaan en viel steeds om. Toen ik eenmaal kon staan sloeg ik steeds linksaf in plaats van rechtdoor te lopen! Ik werd naar de auto gebracht, terwijl de rest zich bezighield met de neushoorn. Helaas was die inmiddels toch van de klif gevallen (wat we probeerden te voorkomen), en Ulf besloot om hem wakker te maken en de missie te staken. Ik heb veel geluk gehad, de neushoorn heeft me eigenlijk op de beste manier mogelijk opgetild; niks gebroken, niks ernstigs. Alleen een bult op m’n hoofd en een flinke blauwe plek, die de dagen erop alle mogelijke kleuren werd. We proberen altijd zo veilig mogelijk te werken, maar zijn en blijven wilde dieren! De neushoorn had gelukkig niks aan zijn val overgehouden, en loop nog steeds op de grond van de buurman. Vier dagen later gingen we alweer erop uit om sables en impalas te darten, ik liep als een oud dametje maar verder ging het goed 😉

Tegen het einde van Maart hadden we een interessante job; we hebben onderzoekers van het Duitse Max Planck Instituut geholpen met speciale oormerken met zonnepanelen. We hebben een neushoorn en een cheetah gedart, die zo’n oormerk inkregen. Deze communiceren met een toren (kan wel tot 300km!) en sturen de gps-locatie door, en zo kun je makkelijk een dier volgen! We hebben ook zebra’s en gnoes gedart, die een halsband omkregen met dezelfde technologie, maar dan zonder de zonnepanelen.

Begin April hadden we niet zo’n leuk werk. Een leeuw mannetje was erg slecht, er kwam schuim uit zijn neus en zijn kop was enorm opgezwollen. Tegen de tijd dat we er waren was hij al dood. Ulf denkt dat het miltvuur (anthrax) is. Helaas is het moeilijk vast te stellen. Een paar dagen later waren er nog twee leeuwen met gezwollen gezichten…! We hebben een paar gedart, en ze behandelt met penicilline. De bacterie is daar gelukkig erg vatbaar hiervoor. De rest van de leeuwen hebben we behandeld door middel van tabletten in een karkas te doen. Hopelijk werkt het! We gaan een drukke tijd tegemoet, met veel werk voor de grote wild-veiling eind van de maand, ik kijk erna uit!     

Fotos zijn hier te vinden: https://photos.app.goo.gl/MQeFa431pxq5pSXp9

Groetjes Mariska