Update

Hoi allemaal,

Het is alweer een tijd geleden dat ik een update geplaatst heb. De tijd vliegt! We hebben heel wat gave jobs gehad.

De laatste keer dat ik wat schreef was alweer in April. Even terug in de tijd dus 😉 Eind April zijn we naar het zuiden van Namibië gegaan, naar verschillende farms. Op één van de farms hebben we een hoop dieren zoals oryx, kudus, springbokken en impalas gedart. Op de andere farm hebben we een speciale kleurvariant van de gewone oryx gedart, een witte oryx (officieel Royal face oryx). Deze oryx zijn niet spierwit, maar het zwart/grijze deel is licht bruinachtig. Ze kwamen van nature voor op een farm met kalkgrond. Een deel is toen gevangen, en zo werd het natuurlijke proces versneld. Verder hebben we neushoorns gevaccineerd tegen miltvuur (antrax), en de hoorn van een bul getrimd.

Maart was een drukke maand. We begonnen met een week bij AfriCat, waar we dierenarts-studenten leerden om te darten. Iedereen moest een dier, zoals impala of een gnoe, darten. Dit was een erg leuke week! We hebben ook een luipaard mannetje behandeld die in een gevecht was geweest met een ander mannetje, en een cheetah die erg ziek was. Helaas had de cheetah ernstig nierfalen, en moest ze worden geëuthanaseerd. Bij een ander luipaard mannetje hebben we een halsband opgezet. Na deze week moesten we gelijk door, we hadden een enorme dart job voor een opkomende wild-veiling! We moesten verschillende dieren meten, foto’s maken, en sommige kregen een oor-tag in, zodat we ze makkelijker konden identificeren. Vooral de foto’s waren belangrijk, omdat op de veiling de mensen de dieren op basis van de foto’s zullen kopen (naast info zoals hoornlengte etc.). Deze dieren zijn allemaal van een uitstekende genetica, en dus een goede aanvulling op een bestaande kudde elders. Het is belangrijk om dieren zo nu en dan te wisselen, om inteelt te voorkomen.

Op een andere farm hebben we heel wat sables en nyalas gedart. Eén van de nyalas was een ooi die moeite had met de geboorte van haar lam. Het lam was helaas al overleden en zat vast. Gelukkig kregen we het lam er op tijd uit! We hebben ook een klein lechwe lammetje behandeld, die teken tussen zijn hoeven had, en erg kreupel was. Tegen het einde van de maand was uiteindelijk de wild-veiling. Het was een grote opkomst, en erg succesvol! Zo’n veiling doet denken aan die Amerikaanse veilingen, je hebt vast wel eens zoiets gezien. Op deze veiling waren geen levende dieren, maar mensen kochten de dieren op basis van foto’s en informatie over de ouders van de dieren, hoorn lengtes etc. Een foto komt op, en dan begint de veilingmeester met z’n riedeltje. Aaaaand blablablablabla, 10.000, blablablabla, aaaand 20.000 :p Heel snel, je verstaat er amper niks van! De veiling heeft het meeste ooit opgebracht van alle wild-veilingen in Namibië! Het klinkt misschien een beetje gek om zo wilde dieren te verhandelen, maar het is echt belangrijk dat dit gebeurt. Aan de ene kant om genetica uit te wisselen en inteelt te voorkomen, maar ook om je kuddes op een hoger niveau te brengen.

In Juni hebben we twee luipaarden een halsband omgedaan, een groep Amerikaanse toeristen was hierbij. Het was leuk om te zien hoe enthousiast ze waren! Natuurlijke erg bijzonder om een luipaard van zo dichtbij te zien! Daarna hebben we een bergzebra behandeld die erg lange hoeven had. Hij was met de fles grootgebracht nadat hij als veulentje alleen gevonden was. Sindsdien ziet hij een kudde koeien als zijn ’familie’. Nadeel is dat de koeien op zanderig terrein lopen en niet de bergen in gaan, waar de bergzebra hoort. Zijn hoeven slijten dus niet genoeg af, en moesten bijgesneden worden.

Juli was ook weer een drukke maand. We hebben verschillende neushoorns onthoornd. Een koe en kalf waren gestroopt, en de stropers waren niet gevangen… De eigenaar was erg bang dat ze terug zouden komen, dus deze onthoorning moest snel gebeuren. Eén van de neushoorn bullen had een wond op zijn kop. Toen we hem plat hadden, zagen we dat het een kogelwond was! De kogel zat er nog in, maar het is onmogelijk dit eruit te halen. Gelukkig heeft het niks vitaals geraakt. Stroperij is een groot probleem, en Namibië wordt op het moment hard getroffen. Het is zo verdrietig dat we de neushoorns moeten onthoornen om ze te beschermen. Dat we ze onthoornen betekent niet dat ze veilig zijn. Soms gebeurt het dat onthoornde neushoorns alsnog worden doodgeschoten. Zelfs het kleine stukje wat overblijft is genoeg geld waard. Europa, de USA en vooral CITES moeten wakker worden en hun ogen gaan openen voor hetgeen wat hier op de grond gebeurt! De handel in hoorn moet worden opengemaakt, zodat neushoorns weer waarde krijgen. Op dit moment is een dode neushoorn veel meer waard dan een levende neushoorn…

We hebben een dag lang boeren en hun werkers een korte cursus gegeven over hoe om een necropsie (autopsie is op mensen, necropsie op dieren). We hebben lezingen gegeven, en een praktische training op een zebra gedaan. Deze zebra was de dag ervoor gespot met een been wat half af was, waarschijnlijk door een strik. De boer heeft hem uit zijn lijden verlost.

De week erop hadden we een hele interessante week waar ik al lang naar uitkeek! Dr Morné de la Rey, een dierenarts uit Zuid-Afrika die gespecialiseerd is in de voortplanting van dieren, kwam naar Namibië. Hij begon ooit met koeien, en doet nu veel wild. Voorbeelden zijn in vitro bevruchting, overplaatsen van embryo’s, kunstmatige inseminatie etc. Nu zal je misschien denken, moeten we niet de natuur z’n gang laten gaan? Helemaal mee eens, maar… voor soorten die bedreigd zijn, moeten we nieuwe manieren vinden om ze te redden. En deze technieken kunnen daar een belangrijke rol bij spelen. Denk bijvoorbeeld aan de Oostelijke bongo, waar er minder als 20 van zijn. Of de noordelijke witte neushoorn in Kenya. Daar zijn nog maar twee koeien over. Toen de bul overleed een paar jaar terug, werd er zaad afgenomen. De koeien zijn meermaals behandeld door andere dierenartsen (zodat ze drachtig zouden worden), en zij hebben veel schade aangericht aan de baarmoeders van de koeien. Zij zullen nooit een kalf kunnen krijgen, maar Dr de la Rey heeft eitjes afgenomen. Het plan is, zodra de techniek geperfectioneerd is, om de eitjes te bevruchten met het zaad van de bul in het lab. Zodra hier een embryo uitkomt, kan deze in een zuidelijke witte neushoorn geplaatst worden. Als de dracht goed verloopt, zal de zuidelijke witte neushoorn een noordelijke witte neushoorn kalf krijgen! Zo kunnen we misschien de soort toch nog redden! In Namibië hebben we verschillende koeien behandeld die nog nooit een kalf hebben gehad, en bij de neushoorns geldt; elke individu is er één! Eerst werd de koe gescand om te kijken of ze drachtig is. Indien niet, dan werd er een speciale sonde naar binnen gebracht. Hierin zit een lange naald. De eierstokken werden opgezocht, en daarna de follikels die op de eierstokken zitten. Die follikels (hier zit het eitje in) werd aangeprikt, en leeggezogen, en gespoeld. Alle follikels die gevonden werden kregen dezelfde behandeling. Het doel is om zo de hormonen te ‘resetten’. Na de behandeling zal het lichaam reageren door een hormoon opwelling te creëren. De koe komt op hitte, en de kans is goed dat zij dan wel drachtig zal raken. Dit was de eerste keer dat dit ooit gedaan is in Namibië! We hebben ook een bul gecheckt, of zijn zaad goed was. Gelukkig voor hem, was zijn zaad goed. Een deel is nu opgeslagen, en wie weet kunnen we het ooit gebruiken om een koe te bevruchten. Ook weer de eerste keer ooit in Namibië!

Eind Juli hebben we een boel gouden gnoes gedaan. Zij werden in een boma gejaagd, en zo konden we makkelijk selectief darten. Een deel ging naar een andere farm, en een deel bleef. Dit is onderdeel van het managen van een kudde met zeer goede genetica. Dit hebben we ook zo met elanden gedaan. Behoorlijk hectisch, als er 8 gnoes op een rijtje liggen 😉 Maar erg leuk! Daarnaast hebben we een necropsie op een krokodil gedaan, mijn eerste keer om zo dichtbij een krokodil te zijn, helaas wel een dode dan… We konden niet echt iets vinden waarom hij dood was, en samples worden opgestuurd naar Zuid-Afrika. Hopelijk kunnen ze in het lab erachter komen. Verder hebben we nog sables, waterbokken, roans en giraffen gevangen, die naar een andere farm gingen.

Het is nogal een lang verhaal geworden deze keer 😉 We make ons klaar om in Augustus naar Angola te gaan, we moeten tsessebes en giraffen naar een reservaat redelijk ver in Angola brengen. Nou, dit was het wel zo’n beetje, tot de volgende keer!

Fotos: https://photos.app.goo.gl/MQeFa431pxq5pSXp9 

Liefs Maris