Update

Hallo allemaal,

Ik hoop dat het goed gaat en dat het niet te warm meer is 😉 Hier in Namibië lijkt de winter zo langzamerhand op zijn einde te zijn. We hebben flink koude perioden gehad, en zelfs regen, hagel en sneeuw in het zuiden van Namibië!

Mijn laatste update was van eind mei, en we zijn behoorlijk druk geweest sindsdien. Begin Juni hadden we een neushoorn-onthoorning workshop op de neushoorn-farm. Verschillende experts van Zuid-Afrika waren overgekomen om ons de nieuwste onthoorning-technieken te laten zien. Het was erg interessant en gaaf om deze mensen te ontmoeten. We hebben heel wat nieuwe tips gekregen die we nu ook kunnen toepassen. Het onthoornen van neushoorns is helaas hard nodig om stropers te ontmoedigen. De stroperij in Zuid-Afrika is heel erg momenteel, en de stropers zijn hard op weg i Namibië. Alleen al in de laatste twee weken zijn er 2 neushoorns in de buurt van Gobabis gestroopt, 2 in de buurt van Outjo (en 1 gewond), en 1 in de buurt van Okahandja… Daarnaast zijn zo’n een maand terug 11 karkassen in Etosha National park gevonden… Een enge gedachte dat het nu zo dichtbij komt. En voor wat…? Voor een stuk hoorn, bestaande uit voornamelijk keratine waar geen enkele medicinale waarde in zit. De neushoorn eigenaren zitten met hun handen in het haar: het kost veel geld om een neushoorn te houden (bijvoeding tijdens de droogte, beveiliging etc.), en alle risico ligt bij de eigenaar. De hoorns die we eraf halen tijdens het onthoornen zijn veel geld waard, maar men mag hier niks mee doen omdat de internationale handel in hoorn verboden is. Een regel die men maakt in Europa/USA, wat ons in Afrika zwaar in de problemen brengt. Er is zoveel hoorn opgeslagen, als we dat in één keer op de markt kunnen brengen, zal de prijs voor hoorn dalen, en loont het niet meer om neushoorns te stropen. Als we blijven onthoornen, zullen de privé-eigenaren aan de vraag naar hoorn kunnen voldoen, op een legale manier, waarvoor de neushoorn niet gedood hoeft te worden. Momenteel willen de neushoorn-eigenaren geen neushoorns meer – het kost teveel, en het risico is te groot. Een neushoorn is meer waard dood als levend… We hopen heel erg dat de handel legaliseert wordt, maar de kansen zijn maar klein. Het is een enge gedachte dat regels gemaakt door anderen (CITES), de ondergang van een diersoort kunnen betekenen.

Na de onthoorning workshop zijn we naar de Kalahari gegaan, in het zuidoosten van Namibië. Een prachtig gebied! We hebben een leeuw behandeld die mager was, en sables gedart. Daarna hebben we ook nog nyalas op een andere farm gedart. Toen terug naar Windhoek, en een paar dagen later weer naar het zuiden, maar nu naar de westkant! We zijn net zoals vorig jaar weer naar het Sperrgebiet geweest (diamantgebied waar je alleen met speciale vergunning mag komen) om daar bruine hyena’s te darten. Niet zo makkelijk en je moet een dosis geluk, en geduld hebben! Bij de eerste hyena hebben we de oude halsband eraf gehaald. De tweede hyena was helaas te oud voor een halsband, maar de derde was een goede! Een mooi sterk mannetje. Heel bijzonder om met deze dieren te werken, in zo’n speciale omgeving. We slapen in een ghost town – spookdorp wat in de jaren ’80 verlaten is. Er was een camera ploeg die alles gefilmd hebben, het zal hopelijk in September uitkomen. Na dit avontuur wilde we nog gnoes darten en cheeta’s vaccineren… Maar het weer werkte niet echt mee! Het was erg koud en het regende, dus we moesten helaas het werk afzeggen. Het was geen weer om dieren te darten – ze zouden longontsteking kunnen krijgen. Helaas dus terug naar Windhoek.  

Tegen het einde van Juni kregen we een telefoontje over een neushoorn moeder dat een nieuw kalfje gekregen had, maar ze liet het om de een of andere reden alleen, en nam het 3-maanden oude kalf van haar dochter over. We immobiliseerde de moeder, en brachten naar eigen kalf bij haar zodat deze biest kon drinken. We smeerde het kalfje in met afscheiding zodat het kalfje weer naar haar rook, en hadden goede hoop dat de moeder bij haar zou blijven. Moeder en kalf volgden elkaar, en de mensen die ze monitorden hadden gezien dat het kalfje dronk. Helaas de volgende dag aan het eind van de middag liet ze het kalfje weer alleen, en we konden niet anders dan ingrijpen. Omdat het al laat was namen we het kalfje eerst mee naar Ulf’s huis om het te stabiliseren. Haar temperatuur was maar 320C! Een paar uur laten lukte het om haar uit de fles te laten drinken, en langzaamaan stabiliseerde haar temperatuur.

De volgende ochtend brachten we haar naar Juliette van het Rhino Momma Project. Zij had op dat moment al een weeskalfje, dus het voordeel is dat ze samen kunnen opgroeien. Ik bleef bijna twee weken om Juliette te helpen. Het grootbrengen van een neushoorn kalfje is geen makkelijke taak. Elke twee uur kregen ze de fles, en ons kalfje had erg veel moeite om haar lichaamstemperatuur en suiker-levels op orde te houden. Gelukkig na een spannende 1.5 week deed ze het steeds beter, en kon ze geïntroduceerd worden met het andere kalfje. Ik ben nog een paar keer terug geweest, heel gaaf om ze samen groot te zien worden 😊

In Juli hebben we heel wat sables en roans gedaan, en we hebben onze Post-Mortem cursus gehouden. Het was behoorlijk succesvol met een mooi aantal deelnemers. De economie heeft het maar lastig in Namibië, dus om onze cursussen vol te krijgen is maar een missie… In Erindi hebben we met Afrikaanse wilde honden gewerkt, en sables. Toen zijn we naar een andere farm geweest waar ze een 50’’ sable bul hadden, deze mochten we vervoeren naar Erindi. Wat een mooi dier, heel indrukwekkend die enorme horens! Verder hebben we weer neushoorns onthoornd op de neushoorn farm. Er waren mensen uit Amerika en België die dit gesponsord hadden, en die de onthoorning dus mochten bijwonen. Na de onthoorning moesten we ruim 1000 km rijden, naar de Kalahari om verschillende leeuwen een halsband om te doen. Toen we klaar waren en terug naar Windhoek wilden gaan, werden we gebeld door een wild-boer in de buurt van Outjo… Konden we weer ruim 1000 km terug rijden! We hebben daar sables en lechwes gedart.

Ulf is momenteel in Zuid-Afrika waar hij een cursus bijwoont over geavanceerde behandelingen bij neushoorns, en ik heb een paar dagen vakantie omdat ik op zijn huis kan passen 😉 De komende periode zal het nog erg druk zijn, we hopen nog deze maand naar Congo te gaan, om wilde dieren naar een reservaat te brengen, en dan in September 2x naar Angola.

Fotos zijn hier te vinden: https://photos.app.goo.gl/WeDNf6BiHCxA2tRo9

Groetjes Mariska