Het jaar begint goed!

12 maart 2022 - Windhoek, Namibië

Beste allemaal,

We zijn inmiddels al drie maanden verder in het nieuwe jaar, en in vergelijking met eerdere jaren zijn we al behoorlijk druk geweest! We hebben heel wat interessante jobs al gehad.

Na mijn terugkomst in Namibië kon ik gelijk door naar Ulf’s z’n farm, omdat zij een weekje weg gingen. Dus na mijn NL vakantie had ik er nog een korte vakantie in Namibië erachteraan 😉 Vlak daarna hadden hebben we heel wat neushoorn werk gedaan. De boer wil neushoorns verkopen omdat hij er te veel heeft - de vegetatie kan het niet aan. Voordat hij ze kan verkopen, moesten we samples van de neushoorns afnemen. In Zuid-Afrika bestaat een DNA-databank voor neushoorns. Dus van alle neushoorns die we onder handen nemen (bijv voor onthoorning of als ze gewond zijn) nemen we een stukje huid, haar, bloed en hoorn af. Deze samples worden dan naar een lab in Zuid-Afrika gestuurd, en opgeslagen. Stel dat ze een hoorn in beslag nemen ergens op de wereld, dan kunnen ze checken of deze hoorn in de databank bekend is. En zo kunnen we dan herleiden waar de hoorn vandaan komt. Een lekker begin van het jaar, 15 neushoorns in 2 dagen!

Daarna zijn we naar Erindi geweest, waar we Afrikaanse wilde honden gedart hebben. Dit is een heel interessant project. Een deel van deze honden zijn met de hand groot gemaakt, omdat de moeder doodgeschoten was. De Afrikaanse wilde hond heeft een zeer slechte reputatie, omdat ze veel schade kunnen aanrichten bij boeren met vee. Er zijn er dan ook niet veel meer over. De pups zijn gered, en groot gemaakt. Toen zijn ze geïntroduceerd met een andere wilde honden groep, die wild waren (ze zijn wel gewend aan mensen). Deze groep is uiteindelijk één groep geworden in de boma waar ze in zaten. Niet zo makkelijk met wilde honden, omdat ze een heel complexe sociale structuur hebben. Deze groep hebben we toen gedart, uit de boma gehaald, halsbanden opgezet en DNA (haar en bloed) afgenomen. Toen zijn ze naar een kamp gebracht, waar ze vanaf nu zelf moeten jagen. Ze worden goed gemonitord, mochten ze het lastig krijgen dan kunnen ze bijgevoerd worden. Hopelijk na zo’n 10-12 maanden zijn ze zo goed in jagen, dat ze uitgezet worden in een reservaat onder Etosha.

Naast wilde honden hebben we ook leeuwen gedart. Deze leeuwen zijn verplaatst naar een ander reservaat die nog geen leeuwen had. We zijn hier een paar dagen mee bezig geweest. Een deel van de leeuwen hebben een VHF-halsband gekregen, waarmee ze opgespoord kunnen worden in hun nieuwe leefgebied. Het was erg gaaf om zoveel leeuwen te doen!

Daarna waren we uitgeroepen naar een farm waar de sables mank liepen. We hebben een deel van de kudde gedart, en ze bleken teken tussen de hoeven te hebben. De teken laten een giftige stof vrij, wat weefselsterfte veroorzaakt. Zeer pijnlijk dus! We hebben ze behandeld. Toe waren we bijna terug in Windhoek, en toen kregen een telefoontje over een dode neushoorn met een kalf… We zijn snel omgedraaid, maar tegen de tijd dat we er waren was het al bijna donker. De moeder was gestorven aan een natuurlijk dood (hoorns zaten er nog aan) en gelukkig zag het kalf, dat we op 6 maanden schatte, er nog goed uit. We hebben water uitgezet, en besloten het kalf de volgende ochtend te darten. De band tussen moeder en kalf is zeer sterk, dus het kalf zal altijd bij haar blijven. De volgende ochtend hebben we hem gedart, en hij is naar een speciale weesjes-opvang gegaan, waar hij met melk groot gemaakt zal worden. Hier is nog een ander weesje van ongeveer zijn leeftijd, dus dan kunnen ze mooi samen opgroeien. We hebben een necropsie verricht op de moeder, en ze bleek te zijn gestorven aan een clostridium-infectie. Dit is een soort bacterie wat de overhand neemt zodra het gras groen wordt. De bacterie produceert gifstoffen, en kunnen een zeer acute dood veroorzaken.

Ik ben een paar dagen naar het diepe zuiden geweest, naar de Kalahari. Ruim 600km rijden! Ik heb een boer geholpen met zijn computerproblemen. Toen ik terugreed na een paar dagen regende het, en een deel van de gravel weg was één grote modderbaan! Gelukkig kwam ik niet vast te zitten 😉

Eenmaal terug ben ik een paar dagen naar Juliette en de neushoorns geweest, en daarna zijn we weer naar Erindi gegaan. Hier hebben we een Wildlife Para-Professional weekend georganiseerd. Dit is een weekend bedoeld voor mensen die onder een wildlife dierenarts werken, of mensen die direct met wildlife werken. Dit was een mooie kans om te netwerken, elkaar vragen te stellen en kennis op te doen. Een professor gaf les over het monitoren van dieren onder narcose, en bepaalde medicijnen. Ulf gaf les over vaccinaties, en hoe je een bloed smeer moet maken. Daarnaast hebben we ook nog eerste hulp les gehad, wat vooral inging op situaties die wij in het veld kunnen meemaken. Verder hebben we een leeuw behandeld die erg mager was, een Afrikaanse wilde hond met een wond, en een sable bul met teken tussen de hoeven. Het was een zeer geslaagd weekend! En daar bleef het niet bij, die avond ging ik op pad met Kelsey, zij doet onderzoek naar schubdieren (pangolins). Dit zijn de meest verhandelde dieren op aarde. Zij spoort ze op, en zet GPS-tags op ze, zodat ze ze kan volgen via de computer. Zo komt ze een hoop te weten over het leefgebied, territoria, omgang met andere pangolins etc. Erg gaaf om te zien, dit is een dier wat je eigenlijk nooit ziet! 

Het weekend erna kreeg ik een telefoontje van Inger, de ploteigenaar… Er zit een slag in m’n boom! Ik er gouw ernaartoe, en de slangenvanger was al gebeld. De slang was bezig om wever-kuikens uit de nesten te halen, hap – slik – weg! De slangenvanger kwam gelukkig snel, en terwijl hij de slang uit de boom haalde, schreeuwde hij ‘wow het is een mamba’! Op basis van de foto’s dacht hij dat het een cobra was, en niet deze zeer gevaarlijk jongen! Normaal worden zwarte mamba’s, die erg snel en giftig zijn, met twee mensen gevangen. De slang was later opgemeten, en wel 2.4 meter lang! De mamba is ver van de stad vrijgelaten.

We hebben onze eerste officiële cursus van het jaar gehouden, de Animal Crime Scene and Evidence Handling course. Hier leren we mensen wat je wel en niet moet doen op een crime scene. We hadden helaas niet heel veel mensen, maar het was beter als niks 😉 Daarna zijn we weer naar Erindi geweest, ditmaal om gevlekte hyena’s te darten! Dit was zo gaaf, ik was pas één keer eerder bij een gevlekte hyena dat gedart was. Een zebra karkas was uitgezet om de hyenas te lokken, en een speciale roeper met geluiden (hyena, jakhals, angstige kalfjes) deed de rest. Al snel kwamen de hyenas en begonnen aan het karkas te eten. Het karkas hadden we vol slaappillen gestopt zodat ze rustiger werden, zodat we dichtbij genoeg konden komen om ze te darten. Niet zo makkelijk in het donker ;)  De hyena’s hebben VHF-halsbanden gekregen, en zijn naar een ander reservaat gegaan. Erindi heeft te veel roofdieren, dus ze moesten dringend een deel verhuizen om de prooi populatie in stand te houden.

Fotos zijn hier te vinden: https://photos.app.goo.gl/WeDNf6BiHCxA2tRo9. Als je op de ‘i’ klikt aan de rechter bovenkant, krijg je info te zien over de foto.

Lieve groetjes, Mariska